کیست بیکر نوعی کیست برجسته است که در پشت زانو ایجاد شده و معمولا پر از مایع است. کیست بیکر ممکن است در اثر مشکلات مختلفی مانند آرتیت ایجاد شود. این عارضه ممکن است هیچ علامتی به همراه نداشته باشد و یا ممکن است با درد و ناراحتی همراه باشد. بهترین راه برای درمان کیست بیکر، تشخیص عارضه اصلی است که باعث بوجود آمدن این مشکل شده. پزشک متخصص می تواند با انجام آزمایش های لازم، وجود این عارضه را تشخیص دهد.
کیست بیکر چیست؟
کیست بیکر که به عنوان کیست پوپلیتئال یا کیست سینوویال نیز شناخته می شود، یک توده نرم و پر از مایع است که در پشت زانوی شما ایجاد می شود. مانند بسیاری از بیماری ها و اختلالات، این کیست نیز به نام پزشکی که اولین بار آن را توصیف کرده است، نامگذاری شده است. این کیست های پوپلیتئال ناشی از خروج مایع از مفصل آسیب دیده زانو است. هنگامی که ساختارهای داخل یا اطراف مفصل آسیب میبینند، زانوی شما مایع اضافی تولید میکند که فقط میتواند یک طرفه جریان داشته باشد، بنابراین یک کیست در پشت زانوی شما تشکیل میدهد. کیست بیکر یا پوپلیتئال یک توده نرم و پر از مایع است که در پشت زانو ایجاد می شود.
علت ایجاد کیست بیکر
کیست بیکر نتیجه آسیب مفصلی است که باعث تورم در زانو می شود. نمونه هایی از آسیب می تواند شامل موارد زیر باشد:
- آرتریت
- آسیب مستقیم به زانو (پارگی مینیسک یا پارگی رباط)
- التهاب
- نقرس
بیشتر بخوانید: آب آوردن زانو چگونه درمان می شود؟
علائم کیست بیکر چیست؟
گاهی اوقات شما اصلاً دردی را احساس نمیکنید، یا فقط دردی خفیف با کیست بیکر احساس میکنید. ممکن است فقط زانو درد ناشی از آسیب اولیه که باعث کیست بیکر شده است داشته باشید، اما نه خود توده. هر گونه فشاری می تواند باعث شود این توده یا زانوی شما بزرگ شود. هنگامی که زانو یا کیست متورم می شود، این می تواند درد شما را افزایش داده و میزان حرکت زانوی خود را محدود کند.
علائم کیست بیکر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یک توده پر از مایع در پشت زانوی
- درد
- سفتی زانوی شما
- محدوده حرکتی محدود و توانایی خم کردن زانو
- تورم زانو ویا ساق پا
درمان کیست بیکر
درمان کیست بیکر معمولا با گزینه های غیر جراحی شروع می شود. یکی از روشهای قدیمی که پزشکان ورزشی و جراحان ارتوپد برای دههها برای تسکین تورم ناشی از آسیب مفاصل از آن استفاده کرده اند، روش RICE است. این روش شامل استراحت، کمپرس سرد، و قرار دادن پاها در ارتفاع است.
درمان غیر جراحی
اغلب، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما پیشنهاد می کند که با درمان غیر جراحی کیست بیکر خود شروع کنید. اینها معمولاً کارهایی هستند که می توانید در خانه و به تنهایی انجام دهید و می تواند علائم شما را بهبود بخشد.
گزینه های درمان غیرجراحی:
- در صورت امکان به پای خود استراحت دهید
- روی زانو یخ قرار دهید
- برای کاهش تورم مفاصل، از پوششهای فشاری روی زانو استفاده کنید
- هنگام استراحت زانوی خود را بالا ببرید
بیشتر بخوانید: کیست مینیسک زانو چگونه درمان می شود؟
سایر گزینه های درمان غیرجراحی کیست بیکر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن
- حفظ وزن بدن سالم، که می تواند به فشار کمتری بر مفاصل شما کمک کند
- از فعالیت هایی که زانوی شما را تحت فشار قرار می دهند اجتناب کنید. مانند ورزشهای پرتحرک مانند دویدن
- هنگام راه رفتن از عصا یا عصا استفاده کنید
- مراجعه به فیزیوتراپی با توصیه پزشک برای کمک به تقویت زانو و بدن شما
- پزشک شما ممکن است برای شما تزریق استروئید نیز تجویز کند. این درمان می تواند التهاب (تورم) و درد را کاهش دهد
درمان جراحی کیست بیکر
حتی اگر از جراحی به ندرت برای درمان کیست بیکر استفاده شود، مواردی وجود دارد که ممکن است جراحی توصیه شود. ممکن است جراحی برای درمان بیماری یا مشکلی انجام شود که عامل اصلی کیست بیکر است.
در صورت داشتن علائم زیر، جراحی برای شما مناسب است:
- درد زانوی شما شدید است
- شما نمی توانید زانوی خود را به خوبی حرکت دهید (محدوده حرکتی محدود)
در بسیاری از موارد، پزشک شما علت کیست را درمان می کند تا کیست بیکر نیز برطرف شود. این درمان ممکن است شامل جراحی برای آسیب زانو یا اصلاح آسیب به زانو باشد. در موارد دیگر،پزشک ممکن است بر روی خود کیست تمرکز کند.
عوارض بعد از درمان کیست بیکر
همه کیست های بیکر درمان نمی شوند. ممکن است احساس کنید که درد شما خفیف است و آن را به حال خود رها کنید. اگر کیست درمان نشود ممکن است خود به خود از بین برود اما تحتمال بازگشت مجدد آن وجود دارد. با این حال، اگر کیست بیکر درمان نشود، عوارض دیگری نیز به همراه دارد، از جمله:
- بدتر شدن درد
- افزایش اندازه کیست
- ترکیدن کیست و کبودی ساق پا
اگر کیست از بین نرفت، با پزشک تماس بگیرید. مهم است که درست ترین تشخیص ارائه شود و مطمئن شوید که مشکل، کیست بیکر است. این وضعیت ممکن است با مشکل جدی تر مانند تومور یا آنوریسم شریان که یک مشکل اورژانسی است اشتباه گرفته شود.
خیلی ممنون از این مطلب کاربردی